Sv: Hvite løgner - hva er det egentlig og er det greit?
Då eg røyka, lærte eg at viss ungar (eg omgjekk i jobbsamanheng) spurde om eg røyka var det ganske effektivt å sjå spørjande ut og svare: "Korfor spør du om det?". Då svarte dei gjerne, litt småflaue: "Nei, eg syntest det lukta, med det var sikkert nok anna" eller liknande. Det interessante var at "Korfor spør du om det?" som oftast blei tolka som eit nei, utan at eg trengde lyge.
(Den eine gongen eg blei ferska av den fire år gamle dottera til venninna mi og ho såg på meg, skuffa og sa "Røyker DU!?", svarte eg "Ja, så dum er eg." Fireåringen fulgte opp med "Nei, DU er ikke dum. Men det ER dumt å røyke." Nokre gonger kjem foreldra sin oppdragarfilosofo veldig klart fram i det ungane seier). |