[Simone]

Eg kryssa 5.
Jula har alltid vore litt vanskelig for meg. Då eg vokste opp syns eg det var sårt fordi vi hadde så lite familie nær oss. Særlig etter at broren min døde. Då var det berre meg og mamma på julafta. Og vi hadde ikkje spesielt godt forhold….Dårlig råd hadde vi også, så det var lite presanger, Eg la meg som oftast ganske tidlig og las i ei bok eg hadde fått til jul. Alle vennane mine hadde stor familie og gjekk frå juleselskap til juleselskap gjennom heile romjula. Så dei haddde lite tid til å vere med meg. Med unntak av ein som hadde alkoholiker-far heime. Han rømte til oss når det blei for ille heime.
I tillegg til at sjølve jula var litt kjip syns eg også det var kjipt i etterkant når alle snakka om kva dei hadde gjort i jula og kva dei hadde fått. Då kjente eg litt på skam og håpte at ingen skulle spørre meg.
Så barndommens jul var eigentlig ein 3’er. Men det har tatt seg litt opp i voksen alder etter at eg fekk barn. Vi køyrer veldig light jul. Vanlig helgevask, ganske lite pynt, baker kun pepperkaker og kakemenn og har kun to dagar med typisk julemiddag. Men masse kos og late dagar med pysj, julefilmar og lesing. Vi har fortsatt lite familie og er ganske introverte av oss, så vi er berre i eit familiebesøk i løpet av jula. Og kun ein ekstra person på julafta (svigermor). Det viktigste for meg i jula er å slappe av, få eit avbrekk frå jobb og vere med mann og barn. Alt anna er eigentlig berre plikt og mas, så eg unngår det som kan unngås!